De officiële versie van het incident is weer een ongeloofwaardig verhaal: De jongens, resp 15 en 17 jaar, zouden een soldaat met een mes hebben aangevallen nadat ze door diezelfde soldaat gecheckt en waren, en werden vervolgens door de andere soldaten dood geschoten. Continue reading “Twee tieners van Tel Rumeida geexecuteerd op het Gilbert Checkpoint”
De etnische zuivering van Tel Rumeida gaat gestaag verder: De Shuhada Street is afgesloten, het checkpoint daar wordt uitgebreid met een 20 meter lange corridor, de zuidelijke toegang tot Tel Rumeida is gevaarlijk en bijna onmogelijk sinds de twee executies op het Gilbert Checkpoint, 27 en 28 oktober. En elk mogelijk pad naar de wijk vanuit het zuiden en westen is door het leger vernield en afgesloten met scheermes-draad
Daar blijft het blijkbaar niet bij: Gisteren werden vijf jonge inwoners van Tel Rumeida door scherpschutters van het Israëlische leger vanuit het donker beschoten en ernstig verwond, toen ze via de noordelijke weg in Hebron-H1 terug naar huis liepen.
“We waren op weg naar huis toen ze op ons schoten”
Op de avond van 1 december 2015, werden vijf Palestijnse jongens op weg naar huis in Tel Rumeida beschoten door het Israëlische leger met scherp.
De vijf jongens tussen de leeftijd van zestien en zeventien jaar, waren op weg naar huis langs de Jabal Al-Rahma buurt rond 8 uur ‘s avonds. toen drie soldaten hen zonder enige reden beschoten met scherpe munitie. Een van de jongens kon weg rennen, terwijl de andere vier gewond raakten. Continue reading “Vijf tieners beschoten op de noordelijke toegangsweg naar hun huis in Tel Rumeida”
Ik ben alweer 4 dagen in Al-Khalil (Hebron), in een appartement een paar meter buiten Tel Rumeida, dat nog steeds ‘Closed Militaire zone’ is. Volgens oorlogsrecht mag zo’n maatregel niet lang gelden, maar het wordt in bezet Palestina gewoon elke dag verlengd.
We kunnen niet door Tel Rumeida lopen. Ook de Shuhadastreet is ‘closed military zone’. De enige mogelijke route is door de Palestijnse wijk Qaitun. Om bij de scholen en checkpoints te komen zijn we daardoor twee keer zo lang onderweg.
Verslag van een Nederlandse ISM-vrijwilliger, vanuit Huwarra en Burin, zuidelijk van Nablus.
Rondom Nablus wordt het met de dag heftiger, met name in Burin en langs de route 60.
We kregen ‘s ochtends de melding dat bij het Huwarrah checkpoint een jonge vrouw opzettelijk aangereden, en vervolgens doodgeschoten was. Toen Fiori en Tom er heen gingen was het checkpoint nog geblokkeerd, maar waren alle sporen van de moord al volledig uitgewist.
We hoorden later dat het een politicus was, die het meisje aangereden had. Ooit de hoogste politicus van de kolonisten gemeenschap van de noordelijke West Bank, inmiddels gepensioneerd. Een kolonist die achter deze politicus reed, stapte uit zijn auto en schoot het meisje dat op de grond lag een paar kogels door het hoofd. Hoe kunnen mensen zoiets doen?
Hij is overigens ook meervoudig veroordeeld voor fraude en diefstal, maar is blijkbaar gewoon vrij en kan iedereen vermoorden die voor zijn auto komt, op de weg die nog net geen Jews-only road is.
Er zijn drie verschillende versies van de executie na de aanrijding: Het meisje werd door het hoofd geschoten -1- door de soldaten, -2- door een kolonist die achter Gershon Mesika reed, -3- door Gershon Mesika zelf.
Waarschijnlijk is alle drie tegelijkertijd gebeurd.
In Israël wordt de dader Gershon Mesika alom gewaardeerd voor deze heldendaad.
Het was de tweede executie op dezelfde plek, in minder dan een dag. Uiteraard wordt er geen video vrijgegeven uit de vele security cameras op het checkpoint.
Even later, rond 8:45, zagen Laura en ik vanaf de boomgaard waar we meehielpen een aantal kolonisten van Yitzhar, op hun oprijweg, halverwege de bypass-road en de Yitzhar-kolonie. We waren bang dat ze onze kant op zouden komen, maar ze keken opvallend de andere kant uit. Naar de Burin Boys-school, of de Moskee ernaast. We waren opgelucht, toen ze een half uur later verdwenen, maar de opluchting duurde niet lang. Omstreeks negen uur hoorden we twee luide knallen, zagen we alle jongens van de school wegrennen, soldaten rondom de school, en veel militaire voertuigen bij de militaire uitkijktoren boven de school.
Het leek ons ernstig genoeg, en we renden de heuvel af naar de school. Via de luidsprekers van de moskee werden de burgers van Burin opgeroepen naar de school te gaan.
Toen we aankwamen zagen we de laatste jongens nog wegvluchten, en was het schoolplein gevuld met mannen en vrouwen.
We hoorden, dat 22 kolonisten de lagere schoolgebouwen overvielen, een aantal ervan gewapend. Ze werden weggejaagd door de oudste schooljongens en de snel aanstormende bewoners van Burin. Israëlische soldaten hebben vervolgens de burgers aangevallen met knalgranaten.
Burin Boys-school – view from the hill
Het aanvallen van scholen kan ik niet anders zien dan een onderdeel van etnische zuivering. De kinderen kunnen zich niet verweren, zijn machteloos, en zullen zich na zo’n aanval niet meer kunnen concentreren. Mogelijk ook niet meer kunnen slapen en niet meer naar school durven. Families die het welzijn van hun kinderen voorop stellen, zullen vertrekken, als de dreiging niet weggenomen kan worden.
Het is weer dezelfde groep van settlers, paramilitaire security en soldaten, die deze aanval uitvoerden. Bekend zijn ze van het platbranden van woningen in Duma, en we zagen ze een maand geleden het dal van Burin in de fik steken.
Tegen de avond kwamen we terug in Huwarrah, en zagen soldaten van deur tot deur gaan. Een paar uur later was Huwarrah veranderd in een spookstad: Alle winkels waren gesloten. Volgens de soldaten die we om de reden vroegen, was het ‘collective punisment’ (echt waar!) om de burgers te leren geen molotov cocktails meer te gooien op de route 60. We vroegen na bij de aanwezige inwoners van Huwarrah, maar geen van hen had een molotov coctail zien gooien of een brandje gezien.
DCIM100MEDIA
Het is allemaal een grote leugen. De inwoners zullen moeten wennen aan een volledige afsluiting van hun dorp, nadat de route 60 verbreed is. En dat zal waarschijnlijk niet lang meer duren.
De Palestijnen zijn veel gewend, en zullen ook dit overleven. Ze hebben gewoon geen andere optie.
Zondag nacht is in Al-Khalil (Hebron, in bezet Palestina) een waarneemster van internationale mensenrechten door de Israëlische strijdkrachten gearresteerd op valse beschuldiging. De activist werd aangehouden door Israëlische soldaten bij het verlaten van haar huis in de buurt van Tel Rumeida, Al-Khalil.
Slechts een paar minuten later, kwam een versterking van ongeveer 7 soldaten. De enige Engelse verklaring die de soldaten aan de twee vrijwilligers gaven, was dat ze op de politie moesten wachten voor uitleg over de arrestatie.
Toen de politie arriveerde, nam deze onmiddellijk het paspoort van een van de vrouwen, zonder zelfs het paspoort van de andere vrouw te vragen .
Olijven plukken is leuk. Het geeft veel voldoening en je wordt warm onthaald door de Palestijnse boeren families. Begeleiding geven aan kinderen in Khalil (Hebron) op weg naar hun school is dankbaar werk. Meegaan met de schaapherders in de Zuidelijke heuvels is een ervaring om niet te vergeten.
Het is voor de boeren van Burin, aan de voet van de beruchte Yitshar kolonie ten zuiden van Nablus echter geen ontspannen gedachte, dat ze te maken kunnen krijgen met verstoringen van de oogst en diefstal van de olijven, door illegale kolonisten en het Israëlische leger.
This is the statement made this morning by the Mayor Luigi de Magistris:
“The presence of committed and sensitive people engaged in non-violent actions of testimony in the occupied territories of Palestine are a necessary resource for the entire international community. This activity documents and discourages abuses against the civilian population.
The International Solidarity Movement activist Vittorio Fera was engaged in this valuable work near the Palestinian village Nabi Saleh in the West Bank when he was arrested by the Israeli authorities.
From Naples, a city that has always worked for peace and coexistence of all the peoples of the Mediterranean, we are asking the Foreign Ministry to work for the immediate release of Vittorio Fera and to guarantee all the necessary practicability for the international and pacifist organizations working commendably in the land of Palestine. “
Één jaar na de aanvallen van Israël in de Gazastrook, heeft een van haar bewoners nog levendige herinnereingen aan het bloedbad in Khuzaa.
Dr. Mohammad in his office. Photo by ISM
Dr Mohammed Qudaih woonde met zijn gezin in Khuzaa, in de zuidelijke Gazastrook, minder dan een kilometer afstand van het Israëlische hek, van de militaire torentjes, en van het Palestijnse land dat Israel in in 1948 bezette.
Mohammed, van beroep chirurg, werkte in zijn kleine kliniek, toen de Israëlische agressie in juli 2015 begon . Hij en zijn familie besloten in Khuzaa te blijven, ondanks dat de bombardementen heviger waren. “Ze bombardeerden voornamelijk huizen, scholen, ziekenhuizen, ambulances… Israel’s favoriete doelen”.
Plotseling was zijn kleine kliniek vol met gewonden en buurtgenoten, die geloofden dat een centrum voor gezondheidszorg een veilig toevluchtsoord zou zijn tegen de één-tons bommen uit de F16s. Helaas, zij hadden het verkeerd. Veel van de gewonden families werden opnieuw aangevallen toen de bezettingsmacht met hun krachtige oorlogsmachine, gefinancierd door de zogenaamde “Westelijke democratieën”, een grond invasie lanceerde.
Dr. Mohammed’s father holding the picture of his 22 year old martyred son, Ahmed and pointing to the exact place where he was murdered while trying to help a woman. Photo ISM
Veel dorpelingen van Khuzaa, overlevenden van de gruwel van de eerste aanval, gewond maar levend, werden gedood toen ze medische behandeling kregen van Dr Mohammed. Zowel het kantoor, als Dr Mohammeds huis waren vol met honderden vluchtelingen en gewonden. De hijabs van de vrouwen werden onder het vuur van sluipschutters omgevormd tot verbanden om het het bloeden van kinderen, vrouwen en gewonde mannen te stoppen. De keukentafel werd snel omgevormd tot een operatie tafel, en de vensterloze badkamers in nutteloze schuilplaatsen tegen de bommenregen en geweerschoten.
Dr. Mohammed’s home. Photo ISM
Ahmed, de jongere broer van Mohammed,slechts 22 jaar oud, bloedde dood van een mortier, terwijl hij een vrouw hielp in de binnenplaats van de kliniek. 130 personen werden laf vermoord door de bezettingstroepen alleen al in dat gebied van Khuzaa. 520 anderen raakten gewond, vooral kinderen en vrouwen, allen ernstig, ten gevolge van de meedogenloze oorlog wapens die Israël gebruikte tegen een ongewapende en weerloze burgerbevolking.
Meer dan 500 woningen werden volledig verwoest in Khuzaa tijdens de 51 dagen durende slachtpartij. Maar één jaar later, verduidelijkt Dr Mohammed, gaat het moorden nog steeds door. Gaza is nog steeds geblokkeerd via land, zee en lucht. Potdicht.
Waar zijn de Verenigde Naties en de andere agentschappen die zogenaamd verantwoordelijk zijn voor de bescherming van de rechten van de mens? Waar zijn de internationale gemeenschap en de Media? Waar is de wederopbouw? Waar is onze vrijheid? Wij zullen niet stoppen ons te verzetten, zolang ze ons blijven onderdrukken. Wij hopen allen dat deze offers ons onze vrijheid zullen brengen “.
Dr. Mohammed de vader toont de foto van zijn 22-jarige vermoorde zoon, Ahmed , en benadrukt dat het de exacte plaats is waar hij werd vermoord terwijl hij probeerde een vrouw te helpen.
De Autochtoon Palestijnse inwoners van Susiya, gelegen in de westelijke Jordaan oever, ten zuiden van Hebron, worden voor de zoveelste keer verdreven, sinds het Israëlische bezettingsleger en illegale Israëlische kolonisten het historische stadje in 1986 hebben ingenomen en tot verboden militair gebied hebben verklaard.
Bron: 21 juli 2015 | Internationale solidariteitsbeweging, Gaza Team | Gaza, bezette Palestina
Tijdens het zionistische bloedbad in Gaza van 2012 , door de bezettingsmacht ‘de operatie pijler van verdediging’ genaamd, werden veel gebouwen in de buurt van Mohamed’s huis gebombardeerd. Minder dan een jaar na de agressie, terwijl ze met hem speelde, ontdekte zijn moeder een gezwel in zijn nek. Op dat moment was hij acht jaar oud. Continue reading “Zeldzame vorm van kanker veroorzaakt door Israëlische bommen in Gaza”
Het is voor de boeren van Burin, aan de voet van de beruchte Yitshar kolonie ten zuiden van Nablus echter geen ontspannen gedachte, dat ze te maken kunnen krijgen met verstoringen van de oogst en diefstal van de olijven, door illegale kolonisten en het Israëlische leger.
