7 februari 2016 / International Solidarity Movement / Hebron, bezet Palestina
8 februari markeert de honderdste dag dat Israëlische troepen de wijk Tel Rumeida en het aangrenzende deel van Shuhada Street tot een “gesloten militaire zone” uitgeroepen hebben, haar inwoners bevolen hebben zich te laten registreren bij het Israëlische leger en genummerd te worden om toegang tot hun huizen te krijgen, terwijl alle overige Palestijnen en internationale mensenrechtenactivisten niet worden toegelaten in het gebied. Op 5 februari heeft het Israëlische leger een verordening afgegeven om de gesloten militaire zone officieel te verlengen tot 1 maart met de mogelijkheid tot verdere verlenging.
Begeleiding geven aan kinderen in Khalil (Hebron) op weg naar hun school is dankbaar werk. Meegaan met de schaapherders in de Zuidelijke heuvels is een ervaring om niet te vergeten.
Kinderen op weg naar hun school worden in bezet Khalil dagelijks bedreigd en vernederd door soldaten van het Israëlische leger.
De kinderen in Khalil lopen gevaar om op weg naar hun school gearresteerd te worden en te verdwijnen in een Israëlische gevangenis op een onbekende locatie. Of de pech hebben dat er traangas granaten op hun ommuurde schoolplein worden geschoten, waardoor onderwijs volgen niet mogelijk is.
Een groot deel van het historische centrum van Khalil (Hebron) is door het Israëlische leger tot ‘closed military zone’ verklaard. Daar, en in andere delen van H2, worden Palestijnse inwoners vernederd, bedreigd en lopen gevaar om gearresteerd of beschoten te worden.
Map van (de uitbreiding van) het gesloten militair gebied – foto: Youth Against Settlements
De ISM is op dit moment actief in een campagne, om Israël onder druk te zetten de eisen serieus te nemen in de Action Alert die door 35 organisaties is ondertekend, en die oproept tot een eind aan de ‘close military zone’ in Tel Rumeida, Hebron. De ondertekenende organisaties doen een beroep aan de Israëlische autoriteiten in de stad, om zich te schikken naar Internationale wetgeving en de bepalingen van mensenrechten.
Palestijnse inwoners van Tel Rumeida hebben bijna drie maanden onder de ‘closed military zone’ geleefd. Palestijnen die in hun huizen wilden blijven, werden gedwongen zich te laten registreren. Alle overigen, inclusief familieleden, mensenrechten beschermers en medewerkers van de pers worden door Israëlische soldaten uit het gebied verbannen, terwijl kolonisten van de aangrenzende illegale Israëlische nederzettingen vrijelijk rond kunnen lopen.
Onderstaande organisaties roepen de internationale gemeenschap op, zo snel mogelijk actie te ondernemen tegen de voortdurende blokkade van de Tel Rumeida buurt en het laatste deel van de Shuhadastreet dat nog toegankelijk was voor Palestijnse inwoners, sinds de massamoord in de Ibrahim Moskee in 1994, in bezet al-Khalil (Hebron)
Bijna drie maanden lang, sinds het Israëlische leger de wijk tot ‘gesloten militair gebied’ heeft verklaard, worden Palestijnen en Internationals de toegang tot dit deel van de stad geweigerd.
Tot dit ‘gesloten militair gebied’, in werking per 1 november 2015, behoren alleen de Palestijnse wijken, terwijl de aangrenzende illegale Israëlische nederzettingen daarvan uitgesloten zijn.
Deze discriminerende blokkade is sindsdien telkens verlengd door nieuwe militaire verklaringen, waarop stempels en officiële signaturen ontbraken.
De Internationale Solidarity Movement (ISM) verwerpt elke actie die door internationale personen of groepen in Palestina wordt uitgevoerd zonder daarvoor uitgenodigd te zijn en/of zonder coördinatie met de Palestijnse gemeenschap, waaruit blijkt dat men deze Palestijnse gemeenschap niet respecteert.
The International Solidarity Movement (ISM) heeft de afgelopen 15 jaar de eer gehad om de Palestijnse strijd in de bezette gebieden te ondersteunen. Het is de rol van de internationale ISM activisten om de populaire Palestijnse strijd te steunen. Continue reading “Verklaring van ISM: Respect is essentieel voor solidariteit”
Een groep Israëlische extremisten verhinderden vandaag Palestijnse kinderen hun weg naar school in het oude centrum van Hebron.
Anat Cohen, een welbekende extremistische Israëlische kolonist die vaak Palestijnse bewoners en internationale waarnemers aanvalt, heeft vandaag de kinderen van de Qortuba school aangevallen en hen verhinderd de school bereiken, nadat de Israëlische soldaten van het nabij liggende checkpoint een jonge Palestijnse man hadden geëxecuteerd.
De officiële versie van het incident is weer een ongeloofwaardig verhaal: De jongens, resp 15 en 17 jaar, zouden een soldaat met een mes hebben aangevallen nadat ze door diezelfde soldaat gecheckt en waren, en werden vervolgens door de andere soldaten dood geschoten. Continue reading “Twee tieners van Tel Rumeida geexecuteerd op het Gilbert Checkpoint”
De etnische zuivering van Tel Rumeida gaat gestaag verder: De Shuhada Street is afgesloten, het checkpoint daar wordt uitgebreid met een 20 meter lange corridor, de zuidelijke toegang tot Tel Rumeida is gevaarlijk en bijna onmogelijk sinds de twee executies op het Gilbert Checkpoint, 27 en 28 oktober. En elk mogelijk pad naar de wijk vanuit het zuiden en westen is door het leger vernield en afgesloten met scheermes-draad
Daar blijft het blijkbaar niet bij: Gisteren werden vijf jonge inwoners van Tel Rumeida door scherpschutters van het Israëlische leger vanuit het donker beschoten en ernstig verwond, toen ze via de noordelijke weg in Hebron-H1 terug naar huis liepen.
“We waren op weg naar huis toen ze op ons schoten”
Op de avond van 1 december 2015, werden vijf Palestijnse jongens op weg naar huis in Tel Rumeida beschoten door het Israëlische leger met scherp.
De vijf jongens tussen de leeftijd van zestien en zeventien jaar, waren op weg naar huis langs de Jabal Al-Rahma buurt rond 8 uur ‘s avonds. toen drie soldaten hen zonder enige reden beschoten met scherpe munitie. Een van de jongens kon weg rennen, terwijl de andere vier gewond raakten. Continue reading “Vijf tieners beschoten op de noordelijke toegangsweg naar hun huis in Tel Rumeida”
Ik ben alweer 4 dagen in Al-Khalil (Hebron), in een appartement een paar meter buiten Tel Rumeida, dat nog steeds ‘Closed Militaire zone’ is. Volgens oorlogsrecht mag zo’n maatregel niet lang gelden, maar het wordt in bezet Palestina gewoon elke dag verlengd.
We kunnen niet door Tel Rumeida lopen. Ook de Shuhadastreet is ‘closed military zone’. De enige mogelijke route is door de Palestijnse wijk Qaitun. Om bij de scholen en checkpoints te komen zijn we daardoor twee keer zo lang onderweg.
Verslag van een Nederlandse ISM-vrijwilliger, vanuit Huwarra en Burin, zuidelijk van Nablus.
Rondom Nablus wordt het met de dag heftiger, met name in Burin en langs de route 60.
We kregen ‘s ochtends de melding dat bij het Huwarrah checkpoint een jonge vrouw opzettelijk aangereden, en vervolgens doodgeschoten was. Toen Fiori en Tom er heen gingen was het checkpoint nog geblokkeerd, maar waren alle sporen van de moord al volledig uitgewist.
We hoorden later dat het een politicus was, die het meisje aangereden had. Ooit de hoogste politicus van de kolonisten gemeenschap van de noordelijke West Bank, inmiddels gepensioneerd. Een kolonist die achter deze politicus reed, stapte uit zijn auto en schoot het meisje dat op de grond lag een paar kogels door het hoofd. Hoe kunnen mensen zoiets doen?
Hij is overigens ook meervoudig veroordeeld voor fraude en diefstal, maar is blijkbaar gewoon vrij en kan iedereen vermoorden die voor zijn auto komt, op de weg die nog net geen Jews-only road is.
Er zijn drie verschillende versies van de executie na de aanrijding: Het meisje werd door het hoofd geschoten -1- door de soldaten, -2- door een kolonist die achter Gershon Mesika reed, -3- door Gershon Mesika zelf.
Waarschijnlijk is alle drie tegelijkertijd gebeurd.
In Israël wordt de dader Gershon Mesika alom gewaardeerd voor deze heldendaad.
Het was de tweede executie op dezelfde plek, in minder dan een dag. Uiteraard wordt er geen video vrijgegeven uit de vele security cameras op het checkpoint.
Even later, rond 8:45, zagen Laura en ik vanaf de boomgaard waar we meehielpen een aantal kolonisten van Yitzhar, op hun oprijweg, halverwege de bypass-road en de Yitzhar-kolonie. We waren bang dat ze onze kant op zouden komen, maar ze keken opvallend de andere kant uit. Naar de Burin Boys-school, of de Moskee ernaast. We waren opgelucht, toen ze een half uur later verdwenen, maar de opluchting duurde niet lang. Omstreeks negen uur hoorden we twee luide knallen, zagen we alle jongens van de school wegrennen, soldaten rondom de school, en veel militaire voertuigen bij de militaire uitkijktoren boven de school.
Het leek ons ernstig genoeg, en we renden de heuvel af naar de school. Via de luidsprekers van de moskee werden de burgers van Burin opgeroepen naar de school te gaan.
Toen we aankwamen zagen we de laatste jongens nog wegvluchten, en was het schoolplein gevuld met mannen en vrouwen.
We hoorden, dat 22 kolonisten de lagere schoolgebouwen overvielen, een aantal ervan gewapend. Ze werden weggejaagd door de oudste schooljongens en de snel aanstormende bewoners van Burin. Israëlische soldaten hebben vervolgens de burgers aangevallen met knalgranaten.
Burin Boys-school – view from the hill
Het aanvallen van scholen kan ik niet anders zien dan een onderdeel van etnische zuivering. De kinderen kunnen zich niet verweren, zijn machteloos, en zullen zich na zo’n aanval niet meer kunnen concentreren. Mogelijk ook niet meer kunnen slapen en niet meer naar school durven. Families die het welzijn van hun kinderen voorop stellen, zullen vertrekken, als de dreiging niet weggenomen kan worden.
Het is weer dezelfde groep van settlers, paramilitaire security en soldaten, die deze aanval uitvoerden. Bekend zijn ze van het platbranden van woningen in Duma, en we zagen ze een maand geleden het dal van Burin in de fik steken.
Tegen de avond kwamen we terug in Huwarrah, en zagen soldaten van deur tot deur gaan. Een paar uur later was Huwarrah veranderd in een spookstad: Alle winkels waren gesloten. Volgens de soldaten die we om de reden vroegen, was het ‘collective punisment’ (echt waar!) om de burgers te leren geen molotov cocktails meer te gooien op de route 60. We vroegen na bij de aanwezige inwoners van Huwarrah, maar geen van hen had een molotov coctail zien gooien of een brandje gezien.
DCIM100MEDIA
Het is allemaal een grote leugen. De inwoners zullen moeten wennen aan een volledige afsluiting van hun dorp, nadat de route 60 verbreed is. En dat zal waarschijnlijk niet lang meer duren.
De Palestijnen zijn veel gewend, en zullen ook dit overleven. Ze hebben gewoon geen andere optie.
