Op de ochtend van 24 maart, rond 08:30, zijn twee Palestijnse jongeren, Ramzi Aziz al-Qasrawi en Abed al-Fattah Yusri al-Sharif, beiden 21 jaar oud, doodgeschoten door Israëlische troepen na een vermeende mes aanval in de Palestijnse wijk Tel Rumeida.
Tel Rumeida is ook de thuisbasis van een aantal gewelddadige Israëlische kolonisten. Het Israëlische leger heeft sinds 1 november 2015 deze Palestijnse wijk tot ‘gesloten militaire zone’ verklaard, waardoor documenteren wat er daar gebeurt bijzonder moeilijk wordt voor ieder ander dan de Israëlische militairen.
Rond 08:30 uur, echoden zes geweerschoten tussen de wanden van de nabijgelegen gebouwen. Kort na het horen van de schoten werd duidelijk dat de twee Palestijnse jongens Ramzi en Abed doodgeschoten waren door de Israëlische bezettingsmacht op het Gilbert checkpoint, dichtbij de illegale Israëlische nederzetting in Tel Rumeida.
De Palestijnse Rode Halve Maan ambulance werd belet om de twee Palestijnen medische hulp te bieden terwijl de schijnbaar enigszins gewonde Israëlische soldaat onmiddellijk door Israëlische medici werd geholpen. Voor Israel telt een mogelijk gewonde soldaat zwaarder dan burgerslachtoffers.
De twee Palestijnse jongeren die vechtend voor hun leven op straat lagen, werden totaal genegeerd.
De weigering om medische hulp aan de Palestijnen te geven is een systematische schending van het Triage voorschrift, dat vereist dat geneeskundigen de meest urgente gevallen als eerste behandelen.
Palestijnen en internationale mensenrechtenactivisten werden belet om dichterbij te komen terwijl Israëlische kolonisten, waaronder de beruchte ‘ambulance chauffeur’ Ofer, vrij rondom de twee slachtoffers konden lopen , zwaarbewapend en filmend van hun mobiele telefoons.
De beruchte Israëlische kolonist Ofer was weer als één van de eerste op de scène. Hij heeft zijn eigen Youtube-kanaal met beelden van neergeschoten Palestijnen. Hij rijdt in een Israëlische ambulance, terwijl hij geen verpleegkundige is en nooit enige eerste hulp aan Palestijnse slachtoffers geboden heeft. Integendeel, hij doet zijn best om te voorkomen dat anderen te hulp schieten. Hij filmt, maakt grapjes met soldaten en regisseert soldaten over wat zij moeten doen.
Ofer in het blauwe shirt, filmend na de executie van Abed
Een ooggetuige van de schietpartij meldde dat, toen de doodbloedende Abed zich bewoog, dit de aandacht trok van een illegale kolonist, die de soldaten verzocht de gewonde Abed te doden – een verzoek dat een soldaat opvolgde door vanaf korte afstand een kogel door Abed’s hoofd te schieten.
Zoals u in deze video kunt zien was Abed ongewapend en vormde voor niemand een bedreiging – waardoor deze koelbloedige moord een buitenrechtelijke executie is.
[waarschuwing, de volgende video bevat extreem grafisch materiaal.]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=S8WK2TgruMo?feature=player_embedded]
Een soldaat executeert Abed al-Fattah Yusri al-Sharif (Video: B’Tselem)
Aangezien het Israëlische leger nooit gestraft wordt voor het doden van Palestijnen, zal er hoogstwaarschijnlijk ook dit keer geen aanklacht of onderzoek zal komen.
In bijna alle gevallen van de vermelde vermoedelijke steekpogingen, worden vraagtekens gezet bij het buitensporige gebruik van geweld door het Israëlische leger op Palestijnen. Dit gebruik van geweld wordt door de Israëlische regering en het leger niet alleen aanvaardbaar geacht, maar wordt door hen ook aangemoedigd. Met de militaire training die soldaten krijgen, zou men denken dat de soldaat in staat zou moeten zijn om een aanvaller uit te schakelen zonder hem te doden.
[Links] Het mes dat ‘aangetroffen’ werd is nieuw en ongebruikt, zonder een enkel spoor van bloed
[Rechts] De ‘aanvaller’ is gedood voor de verveloze deur, waar iedereen meermalen per dag een ‘body-search’ moet ondergaan: Met de handen tegen de deur geleund en benen weid gespreid. Wat daarbij mis is gegaan kunnen we alleen maar raden. Zijn vriend had daarover kunnen getuigen, indien ze hem niet ook doodgeschoten hadden.
Uiteraard zijn er weer geen beelden van de drie CCTV cameras die alles vastleggen wat er op dit Gilbert Checkpoiunt gebeurt.
In de afgelopen twee weken zijn nog vijf andere Palestijnse mannen uit Hebron vermoord door de Israëlische bezettingsmacht.
Op 14 maart werden Qasem Farid Jaber (31 jaar) en Fuad Ameer al-Junaidi (22 jaar) gedood door Israëlische troepen op verdenking van het schieten op soldaten, in de buurt van de illegale nederzetting Kiryat Arba. Er is hiervoor geen bewijs gevonden en geen soldaten zijn gewond geraakt.
Ongeveer een half uur daarna werd op dezelfde plaats de 18-jarige Yousif Walid Tarayra doodgeschoten door Israëlische troepen op verdenking het doelbewust met zijn auto in de richting van drie soldaten rijden. Geen enkele soldaat raakte daarbij gewond.
Op 18 maart werd de 21-jarige Mahmoud Ahmad Abu Fanunah uit Hebron vermoord op Gush Etzion junction, 17 kilometer van Hebron. Hij stapte uit zijn auto nabij de kruising en werd onmiddellijk neergeschoten, zogenaamd om een vermoedelijke aanval af te wenden. Er werd geen mes aangetroffen.
Op 19 maart is de 18-jarige Abdullah Mohammed al-Ajloini neergeschoten en door het verhinderen van hulp doodgebloed, in het Queitun Checkpoint in Hebron. Getuigen zeiden dat de soldaten al-Ajlouni doorboorden met kogels, en dat de Israëlische troepen daarna alle toegangen tot de Ibrahimi-moskee in de oude stad van Hebron hadden afgesloten.
In plaats van dat de wereldwijde bondgenoten van Israël hun veroordeling uitspreken over de Palestijnse mes-aanvallen, zou de internationale gemeenschap de moed moeten hebben om onderzoek te gelasten naar de omstandigheden van bijna alle gevallen waarin kritisch gewonde Palestijnen voor dood achtergelaten worden, zonder dat hen medische behandeling wordt geboden. Het lijkt er op dat medische behandeling, zoals zovele andere mensenrechten, de Palestijnen ontzegd wordt tijdens hun leven onder bezetting.
Meer hierover, o.a. in de ISM-documentaire Willful killing (jan. 2016)