Bron: Akram Al-Waara Middle East Monitor (MEE) 13 april 2021 ~~~
Al-Khalil – Old city en Bab al-Zawiya
Op beelden van beveiligingscamera’s is te zien dat deze Palestijnse jongen in het oog werd geschoten toen hij met zijn neefje op een beschutte plek stond en niets deed. Rechtengroepen veroordelen al lang het gebruik door Israël van met staal beklede rubberen kogels, die herhaaldelijk Palestijnen hebben gedood en verwond.
Het was een typische vrijdagmiddag voor de 14-jarige Izz al-Din al-Batsh. Het vrijdaggebed was afgelopen en hij was klaar met zijn huiswerk voor het weekend. Zoals hij gewoonlijk deed op niet-schooldagen, verliet hij zijn huis in de Oude Stad van Hebron, een bezette stad in het zuiden van de Westelijke Jordaanoever, en ging op weg naar de groentewinkel waar hij werkte met zijn neef Karim.
De winkel ligt net buiten de Oude Stad, in de Bab al-Zawiya buurt, een van de brandhaarden van Hebron. Het is ook de plaats van bijna wekelijkse confrontaties tussen plaatselijke Palestijnse jongeren en gewapende Israëlische soldaten, die permanent gestationeerd zijn bij een militaire controlepost in het gebied.
Typisch voor de meeste vrijdagen waren de botsingen na het gebed. Israëlische troepen vuurden traangas, geluidsbommen en rubberen kogels af op kleine groepen jonge Palestijnen, die stenen gooiden naar de gewapende soldaten.
Izz al-Din en Karim keken toe, op enkele meters afstand, vanuit wat zij beschouwden als de veiligheid van de winkel.
“We konden de soldaten niet al te ver van ons vandaan zien, en er waren enkele andere kinderen in de buurt die ook naar de gevechten keken,” vertelde Izz al-Din aan Middle East Eye vanuit zijn bed. Van wat hij kon opmaken, schoten de soldaten traangas en geluidsbommen af.
“We waren gewoon naar de rellen aan het kijken en plotseling voelde ik dat iets me in het gezicht raakte,” zei hij. Hij viel op de grond terwijl de pijn zich in het gebied rond zijn rechteroog beet.
De momenten nadat hij op de grond viel zijn een waas.
Izz al-Din werd door andere omstanders met spoed naar een plaatselijk ziekenhuis gebracht. Artsen en verpleegkundigen van de spoedeisende hulp verleenden hem eerste hulp.
Toen hij uiteindelijk bijkwam, vertelden de artsen Izz al-Din dat hij een ernstige wond had opgelopen door een met rubber beklede stalen kogel, en dat hij waarschijnlijk zijn rechteroog volledig zou verliezen.
Een video van een verwarde Izz al-Din, zijn oog en hoofd bedekt met bloederig verband, huilend terwijl hij in het ziekenhuis naast zijn vader lag, ging het afgelopen weekend viraal op de sociale media, terwijl Palestijnen van over de hele Westelijke Jordaanoever klaagden over de benarde toestand van de tiener.
“Ik kan het gevoel niet beschrijven, als vader, om je kind zo te zien,” vertelde Nidal al-Batsh, Izz al-Din’s vader aan de journalist van MEE op het dak van zijn huis. “Het is absoluut verwoestend.”
“Ik denk dat zelfs als het niet mijn zoon was, maar ik die video van Izz al-Din in die staat zou zien, ik ook zou zijn ingestort,” zei hij, verwijzend naar de uitstorting van verdriet en steun die zijn familie heeft ontvangen in de nasleep van de video.
“Het is verwoestend, gewoon op een menselijk niveau,” vervolgde Batsh. “Het is verschrikkelijk voor iedereen, oud of jong, om een verwonding als deze op te lopen – maar vooral voor een jong kind als Izz al-Din.”
EEN DODELIJK WAPEN
Na het nieuws van Izz al-Din’s verwonding, citeerden een aantal media zijn neef Karim die zei dat de soldaten rechtstreeks op de jongens schoten, speculerend dat de jongen onterecht het doelwit van de soldaten zou kunnen zijn geweest.
Het Israëlische leger opende naar verluidt een onderzoek op divisieniveau naar het incident, waarna de commandant van de divisie concludeerde dat de soldaten niet rechtstreeks op de winkel hadden geschoten, aldus de Times of Israel.
Volgens de krant had de eenheid van de Israëlische strijdkrachten die belast is met onderzoek naar wangedrag en nalatigheid, de militaire politie, geen eigen onderzoek ingesteld.
“Er was een gewelddadig protest, met inbegrip van stenengooien en steenslingeren, en het leger reageerde met oproerbeheersingsmechanismen, waaronder rubberen kogels,” zei een Israëlische militaire woordvoerder in een verklaring die door Israëlische media werd gepubliceerd.
De woordvoerder beweerde dat het mogelijk is dat Izz al-Din gewond is geraakt door een afgeketste rubberen kogel of door stenen die door demonstranten zijn gegooid.
Izz al-Din’s familie houdt vol dat de confrontaties plaatsvonden in de straat van de groentewinkel, en dat de jongens er niet aan deelnamen.
Deze beweringen worden gestaafd door de beelden van de bewakingscamera van de winkel. Het toont Izz al-Din (rechts) en Karim (links) die binnen staan en de confrontaties – die binnen het kader niet te zien zijn – van een afstand gadeslaan.
Karim is te zien terwijl hij wegduikt en zich terugtrekt voordat hij weer omhoog komt, op dat moment steekt Izz al-Din zijn hoofd een klein beetje naar voren. Op dat moment is te zien hoe Karim naar achteren vlucht, terwijl Izz al-Din zijn gezicht grijpt en op de grond valt achter de kratten met groenten.
“De jongens namen duidelijk niet deel aan de botsingen of het stenengooien,” vertelde Batsh aan de journalist van MEE. “Maar zelfs als dat wel zo was, is dat dan een excuus om iemand ernstig te verwonden of te verminken op de manier waarop de soldaten dat bij Izz al-Din hebben gedaan?”
“Of hij nu opzettelijk werd neergeschoten of niet, de realiteit is dat hij een kind is, en hij verloor zijn oog als gevolg van de acties van de soldaten,” voegde hij eraan toe.
“Palestijnen hebben ernstige en levensbedreigende verwondingen opgelopen als gevolg van zaken als rubberen kogels en traangas,” zei Batsh, verwijzend naar wat Israël “maatregelen om mensenmassa’s uiteen te drijven” noemt.
Al tientallen jaren veroordelen Palestijnse activisten en rechtengroeperingen Israëls gebruik van met rubber beklede stalen kogels. Hoewel de kogels minder dodelijk zijn dan echte munitie, kunnen ze ernstige schade toebrengen – en zelfs de dood tot gevolg hebben – aan degenen die getroffen worden.
Een rapport uit 1988 van de Israëlische mensenrechtengroep B’Tselem stelde vast dat in 11 maanden tijdens de Eerste Intifada, tenminste 58 Palestijnen gedood werden door met rubber beklede stalen kogels.
In het rapport verklaarde forensisch patholoog Dr. Robert Kirschner dat “niet-dodelijke” wapens zoals met rubber beklede kogels, bij gebruik tegen burgers, “hevige pijn en verschillende graden van verwonding kunnen toebrengen. Veel van deze wapens kunnen, zelfs als ze volgens de voorschriften worden gebruikt, de dood veroorzaken bij gevoelige personen, met name kinderen, ouderen en mensen met onderliggende ziekten zoals hartaandoeningen”.
In 2013 riepen B’Tselem en de Association for Civil Rights in Israel (ACRI) op tot onmiddellijke stopzetting van het gebruik van rubberen kogels tegen demonstranten op de Westelijke Jordaanoever, na talrijke gevallen waarbij rubberen kogels demonstranten doodden of ernstig verwondden.
Een rapport uit 2017 van een team van in de VS gevestigde onderzoekers, die gegevens analyseerden uit verschillende landen, waaronder Israël en de bezette Palestijnse gebieden, ontdekte dat rubberen kogels aanzienlijke verwondingen en dodelijke slachtoffers veroorzaakten.
Volgens de studie – waarbij gebruik werd gemaakt van gegevens die afkomstig waren uit 26 verschillende rapporten die over meer dan 25 jaar werden gepubliceerd – stierven drie op de 100 mensen die gewond raakten door met rubber beklede stalen kogels als gevolg daarvan, terwijl meer dan 15 procent een blijvende handicap overhield.
“We hadden geluk dat Izz al-Din niet werd gedood, maar wie zegt dat iemand anders niet door deze kogels zal worden gedood?” vroeg Batsh, eraan toevoegend dat hij vond dat de Israëlische strijdkrachten moeten stoppen met het gebruik van het wapen.
“Vandaag was het mijn zoon, maar morgen kan het mijn buurman zijn, of zijn zoon of iemand anders in de gemeenschap,” zei hij. “Ik zou dit mijn ergste vijand niet toewensen.”
“De soldaten die dit hebben gedaan moeten ter verantwoording worden geroepen, zodat dit nooit meer gebeurt met een ander kind – of met welke andere Palestijn dan ook.”
Het Israëlische leger heeft niet gereageerd op een verzoek van MEE om commentaar.
LANGE WEG NAAR HERSTEL
Drie dagen later herstelt Izz al-Din thuis, omringd door zijn ouders en broers en zussen. Het grootste deel van zijn tijd ligt hij in bed, met zijn oog en de rechterkant van zijn gezicht nog steeds bedekt met verband.
Volgens zijn vader hebben de artsen van het Oogziekenhuis St. John of Jerusalem, waar Izz al-Din vrijdagavond voor een operatie naartoe werd gebracht, hem met spoed geopereerd, maar konden zij zijn oog uiteindelijk niet redden.
“De artsen hebben alles gedaan wat ze konden, ze hadden geen andere keuze,” zei Batsh, eraan toevoegend dat hij alleen maar blij was dat zijn zoon nog leefde, en dat zijn linkeroog veilig leek te zijn.
Batsh zei dat hoewel de familie zich voorlopig concentreert op het herstel van Izz al-Din, ze verschillende opties onderzoeken, waaronder een mogelijk prothetisch oogimplantaat.
“Zijn gezondheid is belangrijker voor ons dan wat dan ook. We bidden tot God dat we een of andere behandeling voor hem kunnen vinden, het maakt niet uit waar,” zei hij.
Met weinig opties op de Westelijke Jordaanoever, voegde Batsh eraan toe dat hij elk medisch advies of hulp die artsen en medische professionals over de hele wereld de familie zouden kunnen bieden, zou verwelkomen.
“We willen gewoon dat hij weer met zijn vrienden kan voetballen, zijn studies kan afmaken en een normaal kind kan zijn,” zei Batsh. Izz al-Din was de beste van zijn klas, voegde hij eraan toe, en had altijd uitgeblonken op school.
Izz al-Din, die de ervaring beschreef als een “enorme schok”, voelt zich gelukkig dat hij nog leeft.
“Ik weet dat ik mijn oog verloor, maar er zijn andere mensen die veel meer verloren hebben door de Israëlische bezetting.