De laatste van 9 weken in Al-Khalil en Huwarrah
Ik ben alweer 4 dagen in Al-Khalil (Hebron), in een appartement een paar meter buiten Tel Rumeida, dat nog steeds ‘Closed Militaire zone’ is. Volgens oorlogsrecht mag zo’n maatregel niet lang gelden, maar het wordt in bezet Palestina gewoon elke dag verlengd.
We kunnen niet door Tel Rumeida lopen. Ook de Shuhadastreet is ‘closed military zone’. De enige mogelijke route is door de Palestijnse wijk Qaitun. Om bij de scholen en checkpoints te komen zijn we daardoor twee keer zo lang onderweg.
Gisteren en vandaag heeft het bezettingsleger enorm huisgehouden in Qaitun:
- Drie zware versperringen in de belangrijke verbindingsweg Sida, die nog maar net lopend gepasseerd kunnen worden.
- Inbraak in bijna alle woningen rondom Sida-straat door militaire eenheden van c.a. 20 soldaten.
- Tijdelijk overnemen van Dakterrassen
- Een enorme hoeveelheid chemo-organisch stinkwater, gespoten door een militair waterkanon.
De versperringen zijn in de vroege ochtend van 26 november gemaakt door segmenten van militaire torens horizontaal met een catterpillar (militaire bulldozer) omhoog te rollen en er een betonnen blok van 1/2 m3 voor te schuiven. Zoiets is erg moeilijk weg te krijgen. Met name omdat er wellicht binnenkort scherpschutters op een paar daken van de Sida-straat zullen posten. Het lijkt een definitieve blokkade. Vrijwel meteen na het plaatsen van deze wegversperringen ging het leger op zoek naar voor overname geschikte dakterrassen, en brak in bij elk huis langs deze straat.
Daags ervoor had het leger in deze buurt al ad-random bij c.a. 20 huizen ingebroken, in het kader van een militaire training voor beginnende soldaten. Een aantal van de zwaarbewapende militaire tieners had een USA-helm. Die kwamen regelrecht uit de Verenigde Staten om deel te nemen aan de trainingen en een diensttijd van 3 jaar. Zo’n training is uiterst vervelend en ook gevaarlijk voor de bevolking, en absoluut verboden bij internationaal recht. Waar Israël als gewoonlijk lak aan heeft.
Toen het leger gisteren een 18 jarige tiener en een 8 jarig kind bij het Qaitun checkpoint kidnapte, arresteerden ze meteen ook Pauline, een jonge ISM-vrijwilligster uit Frankrijk, omdat ze informeerde naar de naam en leeftijd van het gearresteerde kind. Ze werd vrijgelaten toen ze de voorwaarde ondertekende: 2 weken verbannen van de hele westelijke Jordaan oever.
Een opeenstapeling van schendingen:
- Arresteren van een kind dat niets anders doet dan naar school lopen
- Arresteren van een internationale vrijwilliger, omdat ze informatie opvraagt
- Verbannen uit door Israël bezet Palestijns gebied, dat zelfs volgens de gewraakte Oslo Akkoorden niet volledig onder Israëls bevoegdheid valt.
Wie een getekende voorwaarde schendt wordt direct verbannen en krijgt een 10jarig denied-entrance. Ook al heeft Israël niet het recht om haar te verbannen uit gebied dat ze officieel niet controleert.
Twee anderen van onze groep zitten nog een periode uit van de voorwaarde die ze na hun arrestatie vorig week tekenden. De groep moet dus steeds aangevuld worden met Internationale vrijwilligers uit bijvoorbeeld Nablus/Huwarra/Burin. Het voelt erg goed, dat we nog steeds met een ruime bezetting kunnen posten bij de scholen en checkpoints, maar het is vechten tegen de bierkaai. Hopenlijk komen er meer vrijwilligers naar Palestina.
Zolang de internationale politiek blijft accepteren dat Israël dagelijks mensenrechten schendt en voortgaat met de kolonisatie en etnische zuivering van Palestina, zal het voor de oorspronkelijke bevolking van Palestina steeds slechter en ondraaglijker worden.
Omdat de aandacht van de kolonisten, de paramilitaire settler-security en het leger nu gericht is op het aanvallen van scholen en schoolkinderen, zal het educatieve niveau van de nieuwe generatie minder hoog zijn dan voorheen. Hoe kun je je nog concentreren, als een gewapende groep kolonisten de school kan overvallen zonder ervoor gestraft te worden.
Dat geld overigens ook voor de Israëlische jeugd, die opgroeit met angst, haat, militaire aspiraties en een verdraaide werkelijkheid. Engelbert schreef daarover deze week de analyse: “Kinderen van Israel”
De internationale Palestijnse gemeenschap roept op tot maatregelen tegen het vermoorden van kinderen door het Israelische leger: Call from Palestine: Stop the execution of our children