Verslag van een Nederlandse ISM-vrijwilliger, vanuit Huwarra en Burin, zuidelijk van Nablus.
Rondom Nablus wordt het met de dag heftiger, met name in Burin en langs de route 60.
We kregen ‘s ochtends de melding dat bij het Huwarrah checkpoint een jonge vrouw opzettelijk aangereden, en vervolgens doodgeschoten was. Toen Fiori en Tom er heen gingen was het checkpoint nog geblokkeerd, maar waren alle sporen van de moord al volledig uitgewist.
We hoorden later dat het een politicus was, die het meisje aangereden had. Ooit de hoogste politicus van de kolonisten gemeenschap van de noordelijke West Bank, inmiddels gepensioneerd. Een kolonist die achter deze politicus reed, stapte uit zijn auto en schoot het meisje dat op de grond lag een paar kogels door het hoofd. Hoe kunnen mensen zoiets doen?
Als je wilt, kun je de toespraak lezen, die deze klootzak in 2012 voor het europees parlement hield: “Our Homeland”: Gershon Mesika’s Speech before the European Parliament. In mijn verbeelding zie ik de Euro-parlementariers braaf ja-knikken en na afloop enthousiast applaudisseren.
Hij is overigens ook meervoudig veroordeeld voor fraude en diefstal, maar is blijkbaar gewoon vrij en kan iedereen vermoorden die voor zijn auto komt, op de weg die nog net geen Jews-only road is.
Er zijn drie verschillende versies van de executie na de aanrijding: Het meisje werd door het hoofd geschoten -1- door de soldaten, -2- door een kolonist die achter Gershon Mesika reed, -3- door Gershon Mesika zelf.
Waarschijnlijk is alle drie tegelijkertijd gebeurd.
In Israël wordt de dader Gershon Mesika alom gewaardeerd voor deze heldendaad.
Het was de tweede executie op dezelfde plek, in minder dan een dag. Uiteraard wordt er geen video vrijgegeven uit de vele security cameras op het checkpoint.
-
Palestinian shot dead after alleged stabbing at Nablus checkpoint (Nov 21)
-
Settler runs over, shoots and kills 16-year-old Palestinian in Nablus (Nov. 22)
Even later, rond 8:45, zagen Laura en ik vanaf de boomgaard waar we meehielpen een aantal kolonisten van Yitzhar, op hun oprijweg, halverwege de bypass-road en de Yitzhar-kolonie. We waren bang dat ze onze kant op zouden komen, maar ze keken opvallend de andere kant uit. Naar de Burin Boys-school, of de Moskee ernaast. We waren opgelucht, toen ze een half uur later verdwenen, maar de opluchting duurde niet lang. Omstreeks negen uur hoorden we twee luide knallen, zagen we alle jongens van de school wegrennen, soldaten rondom de school, en veel militaire voertuigen bij de militaire uitkijktoren boven de school.
Het leek ons ernstig genoeg, en we renden de heuvel af naar de school. Via de luidsprekers van de moskee werden de burgers van Burin opgeroepen naar de school te gaan.
Toen we aankwamen zagen we de laatste jongens nog wegvluchten, en was het schoolplein gevuld met mannen en vrouwen.
We hoorden, dat 22 kolonisten de lagere schoolgebouwen overvielen, een aantal ervan gewapend. Ze werden weggejaagd door de oudste schooljongens en de snel aanstormende bewoners van Burin. Israëlische soldaten hebben vervolgens de burgers aangevallen met knalgranaten.
Het aanvallen van scholen kan ik niet anders zien dan een onderdeel van etnische zuivering. De kinderen kunnen zich niet verweren, zijn machteloos, en zullen zich na zo’n aanval niet meer kunnen concentreren. Mogelijk ook niet meer kunnen slapen en niet meer naar school durven. Families die het welzijn van hun kinderen voorop stellen, zullen vertrekken, als de dreiging niet weggenomen kan worden.
Het is weer dezelfde groep van settlers, paramilitaire security en soldaten, die deze aanval uitvoerden. Bekend zijn ze van het platbranden van woningen in Duma, en we zagen ze een maand geleden het dal van Burin in de fik steken.
Tegen de avond kwamen we terug in Huwarrah, en zagen soldaten van deur tot deur gaan. Een paar uur later was Huwarrah veranderd in een spookstad: Alle winkels waren gesloten. Volgens de soldaten die we om de reden vroegen, was het ‘collective punisment’ (echt waar!) om de burgers te leren geen molotov cocktails meer te gooien op de route 60. We vroegen na bij de aanwezige inwoners van Huwarrah, maar geen van hen had een molotov coctail zien gooien of een brandje gezien.
Het is allemaal een grote leugen. De inwoners zullen moeten wennen aan een volledige afsluiting van hun dorp, nadat de route 60 verbreed is. En dat zal waarschijnlijk niet lang meer duren.
De Palestijnen zijn veel gewend, en zullen ook dit overleven. Ze hebben gewoon geen andere optie.
[uit de weblog van een ISM vrijwilliger]